| تاثیر عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه اکالیپتوس بر مهار زیستی نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای (Pratylenchus loosi) در شرایط آزمایشگاهی |
| کد مقاله : 1158-TEACONF |
| نویسندگان: |
|
نیلوفر محفوظی *1، علی سراجی2، صنم صفائی چائی کار2، ابوالفضل یحیوی3 1لاهیجان- خیابان شهید فرهاد نخجیرزاده 2لاهیجان-خیابان شیخ زاهد گیلانی- پژوهشکده چای 3مدرس مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی دیلمان، لاهیجان، گیلان |
| چکیده مقاله: |
| به دلیل اهمیت بیماری نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای در باغ‌های چای شمال کشور و با توجه به اینکه کنترل شیمیایی این نماتود صرفه اقتصادی نداشته و ضمنا برای انسان و محیط زیست خطرات بالایی دارد؛ در این تحقیق کارایی عصاره‌های آبی، اتانولی و متانولی گیاه اکالیپتوس علیه لاروها و بالغین نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای مورد بررسی قرار گرفت. درصد مرگ و میر لاروها و بالغین در پنج غلظت (۴۰۰۰، ۲۳۰۰، ۱۱۰۰، ۵۰۰ پی پی ام و غلظت صفر به عنوان شاهد) و در چهار بازه‌ی زمانی ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت محاسبه شدند. برای شاهد از آب مقطر استریل استفاده گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که بین غلظت‌ها و بازه‌های زمانی مختلف تفاوت بسیار معنی‌داری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. مقایسه تاثیر عصاره‌های گیاه اکالیپتوس بر درصد مرگ و میر لارو نشان داد که، عصاره آبی با ۴۰/۶۲٪ در غلظت ۴۰۰۰ پی‌پی‌ام بیش‌ترین اثر و در بازه‌های زمانی مورد آزمایش، عصاره متانولی با ۳۹/۵۳٪ بیش‌ترین تاثیر را بعد از گذشت ۹۶ ساعت داشت. در مقایسه، تاثیر عصاره‌ها بر درصد مرگ و میر بالغین نیز، عصاره اتانولی در غلظت ۴۰۰۰ پی‌پی‌ام با ۲۸/۵۸٪ بیش‌ترین اثر و عصاره آبی بعد از گذشت ۹۶ ساعت با ۷۱/۴۳٪ بیش‌ترین تاثیر را داشت. همان‌طور که پیشتر گفته شد در بین عصاره‌های تهیه شده، اثر متقابل تنها در عصاره اتانولی معنی‌دار بوده و با غلظت ۴۰۰۰ پی‌پی‌ام بعد از گذشت ۹۶ ساعت باعث بازدارندگی و در نهایت مرگ و میر ۸۸/۶۸٪ از لاروهای نماتود مولد زخم ریشه‌ی چای شد. |
| کلیدواژه ها: |
| اکالیپتوس، عصاره گیاهی، مهار زیستی ، نماتود مولد زخم، Pratylenchus loosi. |
| وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
