انگشت نگاری برخی ارقام چای تحت کشت با نشانگر RAPD
کد مقاله : 1000-TEACONF (R2)
نویسندگان:
کوروش فلک رو *1، شاهین جهانگیرزاده خیاوی2، سیاوش پورعزیزیان3
1خیابان شیخ زاهد گیلانی- پژوهشکده چای
2لاهیجان،خیابان شیخ زاهد گیلانی، پژوهشکده چای
3پژوهشکده چای، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، لاهیجان، ایران
چکیده مقاله:
یکی از مهمترین محصولات منطقه شمال ایران گیاه چای (Camellia sinensis (L.) O. Kuntze) می‌باشد. تنوع 20 نمونه چای با روش RAPD مورد بررسی قرار گرفت. بیست عدد آغازگر RAPD برای این مطالعه بررسی شدند که 12 عدد آنها مناسب بودند که 87 نوار چندشکل تولید نمودند (%1/79). . آغازگرهای P2 و P10 با تولید 11 بیشترین تعداد نوار تکثیری را داشت و آغازگرهای P6 و P12 با تولید 5 نوار کمترین تعداد را تولید کرد. بر اساس تجزیه کلاستر نمونه‌ها در تشابه %55 به چهار گروه تقسیم شدند که دو نمونه S3 و S6 (از ارقام سریلانکایی بالاترین شباهت را نشان دادند (95/0). نکته مهم در این گروه بندی‌ها اختلاط بالای ارقام معروف به دارجلینگ و سریلانکایی بود که به دلیل گرده افشانی آزاد و تکثیر بذری در گذشته می‌باشد. بر اساسی داده‌های حاصل می‌توان بیان نمود که تنوع بالایی مابین ارقام چای تحت کشت در ایران وجود دارد.
کلیدواژه ها:
چای، تنوع ژنتیکی، نشانگر مولکولی، RAPD
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است