خویشاوندان وحشی گیاه دارویی شنبلیله در استان فارس
کد مقاله : 1137-TEACONF
نویسندگان:
فرنگیس قنواتی *، طاهره حسنلو
پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی
چکیده مقاله:
شنبلیله (Trigonella) از جمله گیاهانی است که ایران از خاستگاه و مراکز پراکنش اولیه آن است، از این رو
اکوتیپ های موجود در سراسر ایران جزء سرمایه‏های ژنتیکی این مرز و بوم محسوب می‏شوند و جمع آوری و شناسایی و نگهداری اکوتیپ‏های بومی و خویشاوندان وحشی آن از اهمیت خاصی برخوردار است. از طرف دیگر عدم وجود علم کافی در مورد اکوتیپ‏های موجود در ایران یکی از موانع موجود در سر راه انتخاب و توسعه کشت اکوتیپ های برتر از نظر عملکرد و مواد موثره می‏باشد. این تحقیق به منظور جمع‌آوری ژنوتیپ‌های بومی و خویشاوندان وحشی گیاه شنبلیله از رویشگاه‌های طبیعی مناطق مختلف استان فارس و شناسایی آنها جهت بهره‌برداری صورت گرفت. در مجموع از 18 سایت نمونه‏برداری (هرباریومی و یا بذری) شد که شامل تعداد 63 نمونه هرباریومی و 20 نمونه بذری بود. شناسایی نمونه‏های جمع‏آوری شده نشان داد که نمونه‏ها شامل گونه‏های T. monantha subsp. monantha C. A. & Mey، T. monantha subsp. noeana (Boiss.) Huber-Morath، T. monantha subsp. Incisa (Benth.) Ali،T. monspelica L.، T. persica Boiss. ، T. aurantiaca Boiss.، T. fischeriana Ser.، ، T. spruneriana Boiss. ،T. astroites Fisch. & C. A. Mey، T. foenum-graecum L.، و
T. strangulata Boiss. بود. همه گونه‌ها یکساله بودند. این نمونه‌ها از ارتفاع حدود 800 متری از سطح دریا تا حدود 2100 متری پراکنش داشتند. بیشترین پراکنش مربوط به گونه های T. monantha ، T. persica و T. monspeliaca بود در حالی که گونه‌های T. strangulata و T. astroitees پراکنش جزیی‌تر داشته و نمونه‌های کمتری از آنها جمع-آوری شد
کلیدواژه ها:
بذر، خویشاوندان وحشی، و شنبلیله
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است