| پوشش گیاهی استان بوشهر |
| کد مقاله : 1143-TEACONF |
| نویسندگان: |
|
فاطمه غلامیان * بوشهر. شکری.فلکه بهشت صادق کوچه فردوس ۲۸. پلاک 10. کدپستی 34697-75147 |
| چکیده مقاله: |
| گیاهان همواره به‌عنوان یکی از منابع مهم اکوسیستم و سومین بعد محیط طبیعی، با ساختاری پیچیده‌تر از اقلیم و خاک در خشکی‌ها پدیدار شده و در طی سالیان متمادی نیازهای انسان را به طرق گوناگون فراهم کرده‌اند. هم اکنون با صنعتی شدن شهرهای مختلف و تغییر کاربری برخی از این رویشگاهها و یا تغییرات دمایی و بارشی دهه‌های اخیر از پتانسیل برخی از این منابع تا حدود زیادی کاسته شده است تا جایی‌که برخی از گونه‌های رویشی در لیست گونه‌های نادر قرار گرفته‌اند. استان بوشهر در مجموع دارای اقلیمی گرم است که در بخش‌های ساحلی به‌صورت گرم و مرطوب و در بخش‌های داخلی استان به‌صورت گرم و خشک می‌باشد. استان بوشهر از لحاظ تغییرات ارتفاع از سطح دریا (0ـ1950 متر) به سه بخش جلگه، میانوند و کوهستانی تقسیم می‌شود که هر یک از آن مناطق از لحاظ فاکتورهای اکولوژیکی نظیر شرایط خاک، توپوگرافی، آب، هوا و غیره متفاوت می‌باشند. تغییرات فاکتورهای زیستی، تنوع گونه‌های گیاهی را ایجاد می‌کند. خاک منطقه جلگه‌ای، شنی و کوهستانی رسی و آبرفتی می‌باشد. ارتفاع کم کوه‌های استان و جهت گسترش آن‌ها سبب شده است که ریزش‌های جوی کم در آن‌ها در تلفیق نامناسب با جنس خاک‌های این ارتفاعات، گسترش پوشش گیاهی را در این ارتفاعات و کوهپایه‌ها در حد ناچیزی قرار دهد و به این جهت اغلب کوهستان‌های استان تقریبا“ به‌صورت لخت و یا با پوشش گیاهی ناچیز مشاهده می‌شود. نتایج حاصل از این بررسی و جمع‌آوری‌ها فلور استان بیانگر رویش بیش از 550 گونه از 359 جنس متعلق به 80 تیره گیاهی است. |
| کلیدواژه ها: |
| استان بوشهر، پوشش گیاهی |
| وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
