تأثیر کرم‌های خاکی،ورمی‌کمپوست و آهک بر عملکرد چای در دو بافت خاک
کد مقاله : 1177-TEACONF (R1)
نویسندگان:
احمد شیرین فکر *1، کتایون اسلامی2، پروین روستا3
1لاهیجان خ- شیخ زاهد پژوهشکده چای
2کارشناس آزمایشگاه
3فلکه گاز کوچه شهید عبادی کوچه 25
چکیده مقاله:
در خاک‌های اسیدی باغ‌های چای فعالیت‌های بیولوژیکی ازجمله کرم‌های خاکی محدود است. لذا فرض بر این است که افزودن ‌کمپوست و کرم خاکی در کنار اصلاح اسیدیته خاک در بافت‌های مختلف می‌تواند ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی خاک را بهبود بخشد. بدین منظور آزمایشی با 5 تیمار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در دو باغ، بافت لوم رسی و لوم شنی اجرا شد. تیمار‌ها شامل: 1- ورمی‌کمپوست+ کود دامی (با نسبت 1:1) برای رسیدن به 2 درصد کربن آلی خاک، 2-ورمی‌کمپوست+ کود دامی (با نسبت 1:1)+کرم خاکی (50 عدد کرم بالغ هم وزن در هر مترمربع)، 3- ورمی‌کمپوست+ کود دامی (با نسبت 1:1)+کرم خاکی (50 عدد کرم بالغ هم وزن در هر مترمربع)+آهک (10 تن در هکتار)، 4- شاهد (بدون کود) و 5- شاهد+ کود شیمیایی (بر اساس تجزیه خاک) 6- آهک (به مقدار 10 تن در هکتار) می‌باشند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد برگ سبز در خاک لوم شنی و از تیمار مخلوط کمپوست+ آهک + کرم خاکی بدست آمد(6/15 کیلوگرم در کرت آزمایشی). اما در خاک لوم رسی اثر تیمارهای بر عملکرد برگ سبز معنی‌دار نبود. اما اثر تیمارها بر افزایش سرعت نفوذ عمقی در خاک لوم رسی بیشتر از خاک لوم شنی بود. از این میان تاثیر تیمار کمپوست+آهک+کرم خاکی درخاک لوم رسی شاخص تر از بقیه بود.
کلیدواژه ها:
نفوذپذیری خاک، ورمی‌کمپوست، کرم خاکی، آهک، چای
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است