| دمنوش گیاه معجزه‌گر سنا، کاربردها، ممنوعیت‌ها و چالش‌ها |
| کد مقاله : 1008-TEACONF |
| نویسندگان: |
|
سیده زینب حاتمی تاکامی *1، سیدرضا حجازیان2 1ساری -خیابان معلم- نبش معلم 12- اداره کل استاندارد استان ماندران 2اداره کل استاندارد استان مازندران |
| چکیده مقاله: |
| سنا با نام علمی Cassia angustifolia گیاهی از خانواده بقولات با ارتفاع 130-80 سانتی‌متر است که دارای برگ‌های مرکب شانه‌ای فرد و گل‌هایی زرد رنگ و میوه نیامی شکل است و داخل آن دانه‌های خاکستری وجود دارند. C. angustifolia ابتدا در اطراف شهر باستانی و پر برکت مکه کشف شد و برای اولین بار به عنوان داروی گیاهی توسط پیامبر (ص) استفاده شد. در فروشگاه‌های گیاهی تحت نام سنای مکی یا سنای عربی و سنای هندی و پاکستانی معامله می‌شود. این گیاه معمولاً برای اختلالات گوارشی، یبوست، افسردگی، آسم، اگزما و سایر بیماری‌های پوستی استفاده می‌گردد. هرچند بواسطه استفاده زیاد و تجارت این گیاه دارویی، به صورت گسترده‌ای با C. obtusifolia و دیگر گونه‌های مشابه تقلب می‌شود. عمده‌ترین خاصیت سنا ملین و مسهل بودن آن است و دمنوشی که از برگ‌ها تهیه می‌شود برای درمان یبوست بکار می‌رود. بسیاری از ملین‌های جدید نیز حاوی عصاره سنا هستند. ترکیبات عمده ملین در برگ‌ها و میوههای این گیاه، مشتقات آنتراکینون و گلیکوزیدها می‌باشد. گیاه خشک شده نباید در طی نگهداری و انبارمانی بیشتر از 8 درصد رطوبت داشته باشد و رنگ آن باید سبز روشن تا زرد باقی بماند. دمنوش‌ها مانند اغلب داروهای گیاهی یا شیمیایی علاوه بر مزایای سودمند، عوارض جانبی همچون کاهش یا افزایش قند و فشار خون، ایجاد رخوت و ... از خود بروز می‌دهند و یا ممکن است مصرفشان با غذا یا داروهای شیمیایی سازگار نباشد. به همین دلیل باید به میزان متعادل و در صورت بیماری با مشورت پزشک مصرف شوند. |
| کلیدواژه ها: |
| دمنوش، سنا، کاربرد، ممنوعیت |
| وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
